Plattdüütsch höört to de westgermaanschen Spraaken, wat de Lüüd in de scheunste
Gegend Düütschlands snacken doot: De Noorden. Mit dat Opkamen vun de niemoodsche
Mobilität und Vergrötterung vun dat Verkehrsruum för de Dörpslüüd, wör dat
Hoochdüütsch för de överregionale Kommunikatschoon jümmer wichdiger worrn. In
School wöör jümmer mehr Hoochdüütsch de Spraak. Ook bi de eenfachen Lüüd is dat
Hoochdüütsche indrungen, un veele Lüüd hebbt de Spraak opgeven. Nu is dat
Plattdüütsche in de Nutiet jümmer mehr vergeeten worrn un bloot noch de Spraak
vun enkelte olle Lüüd. Avers dat Plattdüütsch höört to’n Noorden as de Bries,
de Düün un de See. Dormit sien Heimootspraak nicht vergeeten warrt schall elkeen
Noordlicht bräsig dat Platt up de Boost dregen. De Plünnen för’n Noorden sünd för
all de Lüüd, för de ehre Spraak mehr as een olles akustisches Verständigungsmittel is.
Un schlichtweg för all de Lüüd, de den Noorden ok so leev hebben as wi heff.
DE PLÜNNEN
FÖR'N NOORDEN